نقاشی دلپذیر

مارسل امه

ناهید فروغان

آری، چنین آغاز شد این زندگی بهشت‌آسا، جهانی که اکنون در نظرمان سخت طبیعی می‌نماید، آن‌قدر که کم و بیش وسوسه می‌شویم روزگار تلخ گذشته را به فراموشی بسپاریم، دوران بازار سیاه و هرج و مرج و فساد و انواع و اقسام کوپن و خستگی و سرخوردگی، عصری که خوشبختانه آن را از سر گذرانده‌ایم، اما هنوز چندان از ما دور نیست.

در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم، وقتی اروپا هنوز گرفتار تبعات جنگ است و دولت‌ها به‌سختی از پس سیر کردن شکم اتباعشان برمی‌آیند و کوپن و سهمیه‌ی ارزاق بازار داغی دارد، یکباره در پاریس نقاشی ظهور می‌کند با استعدادی عجیب، یعنی کشیدن تابلوهایی که مخاطب با دیدنشان سیر می‌شود و دیگر احساس گرسنگی نمی‌کند. این خبر مثل بمب می‌ترکد و همگان را به تکاپو می‌اندازد، خاصه فقرا و دلالان را، فقرا به امید سیر کردن شکمشان و دلالان به سودای پر کردن جیب‌هایشان.