جک لندن
طاعون سرخ
طاعون سرخ داستانی است که لندن آن را در سال 1910 نوشت و در فاصله ی مه تا ژوئن 1912 در نشریه ی لندن و در سال 1915 در قالب کتاب به چاپ رساند. این داستان روایتی است از بیماری خیالی مرگباری با یک منشا ویروسی ناشناخته که میلیون ها انسان و کل دستاوردهای تمدن چندهزار ساله ی بشر را یکسره نیست و نابود می سازد.
همه‌گیری کرونا و زندگی در دل یک بحران با ابعادی شگفت‌انگیز تجربه‌‌ای بود شبیه دوام‌آوردن در یک رمان آخرالزمانی. شباهت‌های زندگی در دوره‌ی کووید ۱۹ با آثار ادبی‌ای که به بیماری‌های همه‌گیر می‌پردازند فقط در شیوع بیماری و تکثیر باکتری‌ها و ویروس‌ها خلاصه نمی‌شود. ما نیز، همچون شخصیت‌های این آثار، در مواجهه با این پدیده به وحشت افتادیم، تقلا کردیم و گاه نیز اندوهی عمیق وجودمان را فراگرفت و همین احساسات است که ما را با این شخصیت‌ها پیوند می‌زند.
در سِفر خروج، خداوند طاعون را به کیفر گناهان بنی‌اسرائیل نازل می‌کند. هومر در ایلیاد و سوفوکلس در ادیپ شهریار نیز به منشأ فراطبیعی بیماری می‌پردازند. در نقطه‌ی مقابل، توکودیدس، مورخ یونانی، در تاریخ جنگ پلوپونزی و لوکرتیوس در طبیعت اشیا، منشأ فراطبیعی بیماری را کناری می‌نهند و به شرح روایت‌هایی از ترس مهارنشدنی مردم از سرایت بیماری می‌پردازند. به باور این نویسندگان، طاعون میان خوبی و بدی تمایزی قائل نمی‌شود، قراردادهای اجتماعی را از میان می‌برد و به کینه و حسد میان مردم دامن می‌زند. در قرون وسطا، بوکاچیو در دکامرون و جفری چاسر در قصه‌های کانتربری بیش از خود طاعون بر رفتار‌های انسانی پیرامون آن تاکید می‌کنند. ترس از بیماری به سرایت بخل و طمع و فساد در اجتماع می‌انجامد و ناگزیر به گسترش هرچه بیشتر بیماری کمک می‌کند و مرگ اخلاق و جسم را در پی می‌آورد.
مضمون اصلی روزنوشت‌های سال طاعون، نوشته‌ی دنیل دفو، مواجهه‌ی آدمی با طاعون است. این داستان روایتی است مستند و مردم‌نگارانه از وقایع، داستان‌ها و آمارهای طاعون بزرگ لندن در ۱۶۶۵. آلساندرو مانزونی در رمان دلدادگان، که به وقایع طاعون ۱۶۳۰ میلان می‌پردازد، رویکردی مشابه دفو دارد. در ادبیات انگلیسی‌زبان نیز مری شلی در یکی از اولین رمان‌های آخرالزمانی، یعنی واپسین انسان، ویرانی جهان آینده بر اثر بیماری طاعون را روایت می‌کند. در این رمان، کسی از گزند بیماری مصون می‌ماند که از ارتباط با دیگران پرهیز کند، گواهی بر شناخت نویسنده از اولین نظریه‌های سرایت در زمان خود. از سوی دیگر، ادگار آلن پو در داستان کوتاه نقاب مرگ سرخ نگاهی استعاری به گریزناپذیری مرگ دارد. مردم از طاعون به مرگ نمی‌رسند، بلکه این مرگ است که طاعون را به جانشان انداخته.
جک لندن در طاعون سرخ سرگذشت آمریکای سال 2013 را روایت می کند، گرفتار در چنگال طاعونی که سراسر کشور را درنوردیده است. طاعون برای لندن بهانه ای است تا از ساختار اجتماعی زمانه ی خود انتقاد کند. یک بیماری همه گیر می تواند موانع طبقاتی را از میان بردارد، اما به بهای نابودی تمدن تمام می شود. لندن، بنا بر آرمان های سوسیالیستی خویش، تنها برابری انسانی را ضامن بقای جامعه ی طاعون زده می داند.
تهران، خیابان کریمخان زند، خیابان خردمند جنوبی، کوچه ی وفایی ورمزآبادی، پلاک1
021-88328688
info@nashremad.com
همه ی حقوق برای نشر مَد محفوظ است.
سبد خرید