سبیل

امانوئل کارِر

مهستی بحرینی

پرسش ساده‌ای که پاسخش بدیهی به‌نظر می‌رسد به‌آسانی می‌تواند به هزارتویی مخوف از فرضیات و استدلال‌های کور بدل شود، به کابوسی که دیوار میان خیال و‌ واقعیت را می‌شکافد و آدمی را با رازهایی تصورناشدنی و هول‌انگیز روبه‌رو می‌کند که نه در عالم واقع و نه در اقلیم پندار نمی‌توان از آن‌ها نشانی جست... 

شاید بتوان «مسخ» کافکا را نخستین راهنمای ورود به چنین جهانی دانست، اما آنچه زندگی قهرمان رمان «سبیل» را زیرورو می‌کند نه یک دگردیسی غریب، که شوخی پیش‌پا‌افتاده‌ای در بستر زندگی هرروزه است. 

اثر چالش‌برانگیز کارِر حقیقتی را پیش روی خواننده می‌نهد که همچون سایه‌ی مرغ پرّان دست‌یافتنی می‌نماید، اما هرگز به دست نمی‌آید، حقیقتی هراسناک که با جبری محتوم واقعیت دلپذیر را درهم می‌کوبد.